Grafik tasarım ve eğitiminin günümüzdeki örneklerine bakıldığında bir yandan çok farklı bakış açılarıyla özgün çözümler geliştirilirken diğer yandan birbirine benzeyen, yinelenen yaklaşım ve anlayışların daha da yaygınlaştığı görülür. Özellikle, öğrenim sürecinde, tasarımcı adayları ve öğrencileri yönlendirebilecek birçok olumsuzluk kendi yaklaşım ve çözüm biçimlerini geliştirmeleri açısından engel oluşturmaktadır. Tasarımcının kendine özgü grafik dil ve anlatım biçimleri geliştirmesine katkı sağlamak amacıyla hazırlanan bu kitabı yazmaya iten nedenler genel olarak şöyle sıralanabilir: Yazılımların sunduğu görsel dil ve olanakların yaygınlaşmasıyla hazır efekt, hazır görüntü, clip - art vb. kullanarak sonuca ulaşma eğilimi. Popüler yaşam biçimleri, beğeni ve bilgilerle donatılıp aynı şeyleri düşünen yığınlar, gittikçe birbirine benzeyerek tekdüzeleşen tasarımlar. Konu ve içerdiği kavramları yeterince araştırıp bilgilenmeden tasarıma başlanması ve yüzeysel çözümlerde kalınması. Bir kavram ya da düşünceyi yansıtmaktan çok konuyla ilgili bir nesne / varlığı görselleştirmekle yetinmek, tasarım stratejisi geliştirmeksizin konuya yaklaşılması. Tasarımda, gözlem, düşünce ve buluşun birbirine bağlı süreçler olarak görülmemesi, çalışma yönteminin bu yönde olmayışı. Tasarımcının biçem ve anlatım dilini geliştirmede kendi duyarlık, yaklaşımlarından yola çıkmamak. Genel olarak, ilgili olsun, olmasın, tasarımlara teknolojik göstergeleri ekleme eğilimi. Genelgeçer hale gelen dogma, kural, anlayış, beğeni v.d. yarattığı sınırlamalar. Tasarımda, bir düşünceyi birçok yol ve yaklaşımla anlatma eksikliği. Diğer disiplin ve alanlardaki anlatım biçimlerini gözeterek yeni yaklaşımlar geliştirmemek. Sanat ve tasarımdaki yapıt / ürünlerin asıllarını gözlemleyip incelemeksizin sıkıştırılmış jpeg v.d. kopyalarla yetinmek, gerçeğe sanal düzlemden bakmak