İlk bölüm, öğrenme ortamları öğretmenlerin öğretmede rollerini belirleyen doğal
bir yoludur. Bu nedenle bu yaklaşım matematik eğitimini geliştirmede umut
vadetmektedir. Bölüm, Guy Brousseau’nun didaktik durumlar teorisine dayanan bir
öğretim modeliyle bitiyor.
İkinci bölüm, somut bir durumda bu öğretim modelindeki genel terimlerin
matematiğin doğasında bulunan süreçlerden yararlanılarak nasıl hayata
geçirilebileceğini göstermektedir.
Bu özel durumun arkasındaki genel ilkeler üçüncü bölümde açıklanmaktadır. Bu
genel ilkelerin matematiksel bakış açısından meydana geldikleri gösterilecektir.
Dördüncü bölüm, öğretmenler için özel matematik derslerinin talep edilmesiyle
sonuçlanan öğretmen eğitiminin sonuçlarını ele almaktadır.