Aralık ayının 20’si, yıl 2005. O gün birçok bilim insanı gibi, gergin uyandım. Harrisburg, Pennsylvania’da bir federal yargıç olan John Jones III, Kitzmiller ve diğerlerine karşı Dover Area School District ve diğerleri davasında kararını açıklayacaktı. Dönüm noktası bir davaydı ve Jones’in kararı Amerikan okul çocuklarının evrim konusunu nasıl öğreneceklerini belirleyecekti.Bu eğitim ve bilim krizi Dover, Pennsylvania bölge okulları, bölge lisesinde hangi biyoloji ders kitabını okutacaklarını tartışmak için toplandıklarında sesiz sedasız başlamıştı. Darwinci evrime sadık mevcut ders kitabından hoşnut olmayan okul eğitim kurulunun bazı dindar üyeleri, yaradılışın İncil görüşünü içeren alternatif kitaplar önerdiler. Ateşli tartışmalardan sonra, kurul Dover Lisesindeki biyoloji öğretmenlerinin dokuzuncu sınıf öğrencilerine aşağıdaki bildiriyi okumalarını talep eden bir kararı kabul etti:Pennsylania Akdemik Standartları öğrencilerin Darwin’in Evrim Kuramını öğrenmelerini ve en sonunda evrimin de bir parçası olduğu standart bir sınava girmelerini gerektirmektedir. Darwin’in kuramı bir kuram olduğundan, yeni kanıtlar keşfedildikçe sınanmaya devam etmektedir. Bu kuram bir gerçeklik değildir. Kuramın kanıtı olmayan boşlukları vardır…. Akıllı tasarım yaşamın kökeni konusunda Darwin’in görüşünden farklı bir açıklamadır. Önerilen kitap, Of Pandas and People, gerçekte akıllı tasarımın neyi kapsadığını derinlemesine anlamak çabası ile bu görüşü incelemek isteyen öğrencilerin erişimine sunulmuştur. Her kuram için geçerli olduğu gibi, öğrenciler açık fikirli olmaya özendirilirler.xiv ÖnsözBu, eğitimdeki büyük bir yangını körükledi. Okul kurulunun dokuz üyesinden ikisi istifa etti ve tüm biyoloji öğretmenleri “akıllı tasarım”ın bilimsel olmaktan çok dinsel oluşuna itiraz ederek, sınıflarında kurul kararını okumayı red ettiler. Kamu okullarında dini eğitim Birleşik Devletler Anayasası’nın ihlali olduğundan, 11 kızgın aile olayı mahkemeye taşıdı.Dava 26 Eylül 2005 tarihinde başladı ve altı haftada tamamlandı. Haklı olarak, Tennessee, Dayton’dan lise öğretmeni John Scopes’ın insanların evrim geçirdiğini öğretmesi nedeniyle mahkûm edildiği ünlü 1925 davasından sonra, “ülkemizin Scopes Davası” olarak tanımlanan bu dava, renkli bir olaydı. Ulusal basın 80 yıl önce hareketsiz Dayton kasabasına yaptığından fazlasını yaparak, kendi halindeki Dover kasabasına akın etti. Charles Darwin’in torununun torunu Matthew Chapman bile, dava hakkında yazacağı kitabının araştırmaları için buraya geldi.Her anlamda tam bir bozgundu. Soruşturma titiz ve iyi hazırlanmıştı; savunma sönüktü. Savunmaya tanıklık eden yıldız bilim insanı “bilim” tanımının astrolojiyi kapsayacak kadar geniş olduğunu kabul etti. En sonunda, Of Pandas and People kitabının, içinde sadece “yaradılış” yerine “akıllı tasarım” kelimesi konulmuş olan, bir yaradılışçı kitap entrikası olduğu ortaya çıktı.Fakat mahkeme hemen açılıp kapanmadı. Yargıç Jones, George W. Bush tarafından atanmış, düzenli kiliseye giden ve muhafazakâr bir Cumhuriyetçiydi ve Darwinizm lehinde asla bir güvence değildi. Herkes gergin bir biçimde nefesini tuttu ve bekledi.Noel’den beş gün önce, Yargıç Jones kararını evrim lehinde açıkladı. Kelimeleri yumuşatmadan, okul kurulu politikasının “olağan dışı bir zırvalık” olduğunu, savunmanın hiçbir dini amaçları olmadıklarını iddia ettiklerinde yalan söylediğini ve en önemlisi akıllı tasarımın sadece yaradılışçılığın yeniden dolaşıma sokulmasından başka bir şey olmadığına karar verdi:Makul, tarafsız bir gözlemcinin hem bu davadaki ciltlerce kayıdı hem de hikayemizi (Ç.N. yaradılışa dair) inceledikten sonra akıllı tasarımın ilginç bir dini sav olduğu fakat bilim olmadığı kaçınılmaz sonucuna varacağı, kararına varılmıştır….Özet olarak, [okul kurulunun] kararı evrim kuramını ayırarak özel muameleye tabi tutmakta, bilim camiasındaki statüsünü yanlış tanıtmakta, bilimsel kanıt göstermeksizin öğ-Önsöz xvrencilerde geçerliliği konusunda şüpheye neden olmakta, öğrencilere bilimsel bir kuram maskesi altında dini bir alternatif sunmakta, bilimsel bir kaynakmış gibi yaradılışçı bir kitabı [Of Pandas and People] incelemeye yöneltmekte ve öğrencilere kamu okulu sınıflarında bilimsel araştırma önceliği yerine, başka yerlerde aramaları gereken dini eğitimi önermektedir.Jones ayrıca savunmanın iddiası olan evrim kuramının vahim hataları olduğunu dikkate almadı:Elbette, Darwin’in evrim kuramı mükemmel değildir. Ancak, bilimsel bir kuramın henüz her noktaya bir açıklama getirmediği gerçeği, fen müfredatına sağlam temelleri olan bilimsel önerileri tahrif eden, din temelli sınanamaz bir alternatif hipotez sokmanın mazereti olarak kullanılmamalıdır.Ancak bilimsel doğruluğa, yargıçlar değil, bilim insanları karar verir. Jones’in yaptığı sadece sağlam bir gerçeğin taraflı ve dogmatik karşıtlar tarafından bulandırılmasını önlemekti. Buna rağmen, karar Amerikan okul çocukları, evrim ve aslında bilimin kendisi için görkemli bir zaferdi.Bununla beraber, kutlama zamanı değildi. Bu kesinlikle evrimin okullarda sansürlenmesini önlemek için verilen kavganın sonuncusu da değildi. Yirmi beş yılı aşan evrimsel biyolojiyi öğretme ve savunma dönemimde, yaradılışçılığın çocukken oynadığım şişirilebilir şişman bir palyaçoya benzediğini öğrendim. Bastırdığınızda, kısa süre geriye çekilir ancak daha sonra tekrar çıkar. Dover davası bir Amerikan hikâyesi olmakla beraber, yaradılışçılık sadece Amerika’ya özgü bir sorun değildir. Yaradılışçılar ki Hristiyan olmaları da gerekmez, özellikle Birleşik Krallık, Avusralya ve Türkiye olmak üzere dünyanın diğer parçalarında taban bulmaktadır. Evrim için kavga asla bitmeyecek gibi görünmektedir. Kavga daha geniş bir savaşın, gerçeklik ile hurafeler arasındaki savaşın bir parçasıdır.Evrim karşıtlarının ister Amerika’da ister başka yerlerde olsun, dillerine doladıkları söylem her zaman aynıdır: “Evrim kuramı krizdedir.” Bununla söylenmek istenen, Dawinizm ile çelişen doğa hakkında bazı yaygın gözlemlerin bulunduğudur. Ancak bırakın krizde olmasını, evrim bir “kuram” olmanın çok ötesine geçmiştir. Evrim bir gerçekliktir. Darwinizm xvi Önsözüzerine bir şüphe uyandırmasının çok ötesinde, 150 yıldan bu yana bilim insanlarınca toplanan kanıtlar, evrimin gerçekleştiğini ve büyük ölçüde Darwin’in önerdiği gibi doğal seçilimin işleyişi yoluyla gerçekleştiğini gösterecek şekilde, evrimi tamamen desteklemektedir.Bu kitap evrim için temel kanıt kaynaklarını ortaya koymaktadır. Darwinizm’e sadece inançları temelinde karşı gelenler için, kanıt miktarının hiçbir önemi olmayacaktır–bunlarınki sorgulanamayan bir inançtır. Fakat kendilerini kararsız sayan, evrimi kabul eden fakat davalarını nasıl savunacaklarını bilmeyenlerin çoğu için bu cilt, neden modern bilimin evrimi gerçek olarak kabul ettiğinin anlaşılır bir özetini vermektedir. Bu kitabı, her yerdeki insanların Darwinci evrimin saf açıklayıcı gücü konusunda benim hayallerimi paylaşmaları ve sonuçlarıyla korkusuzca yüzleşmeleri umuduyla sunuyorum.Evrimsel biyoloji üzerine herhangi bir kitap yazmak, paleontoloji, moleküler biyoloji, populasyon genetiği ve biyocoğrafya gibi çok çeşitli alanları kapsadığından ve tüm bunlar konusunda bir kişi asla uzmanlaşamayacağından mutlaka bir işbirliği gerektirir. Beni sabırla yönlendiren ve hatalarımı düzelten birçok meslektaşıma görüş ve yardımları için minnettarım. Bunlar Richard Abbott, Spencer Barrett, Andrew Berry, Deborah Charlesworth, Peter Crane, Mick Ellison, Rob Fleischer, Peter Grant, Matthew Harris, Jim Hopson, David Jablonski, Farish Jenkins, Emily Kay, Philip Kitcher, Rich Lenski, Mark Norell, Steve Pinker, Trevor Price, Donald Prothero, Steve Pruett-Jones, Bob Richards, Callum Ross, Doug Schemske, Paul Sereno, Neil Shubin, Janice Spofford, Douglas Theobald, Jason Weir, Steve Yanoviak ve Anne Yoder’dir. Burada adlarını saymayı kazara unuttuklarımdan özür dilerim ve kalan hatalardan sadece ve sadece kendimin sorumlu olduğunu beyan ederim. Tüm taslağı okuyan ve eleştirilerde bulunan Matthew Cobb, Naomi Fein, Hopi Hoekstra, ve Brit Smith’a özellikle minnet borçluyum. Bu kitap çizer Kalliopi Monoyios’ın titiz çalışmaları ve sanatçı zekâsı olmaksızın önemli ölçüde fakir kalacaktı. Son olarak insanların evrim konusundaki kanıtları bilmeye ihtiyaçları olduklarını konusunda benimle hemfikir olan John Brockman’a ve Oxford University Press’ten editörüm Latha Menon’a sonsuz yardım, öneri ve destekleri için minnettarım.